Yes! Het is weer Noorderzon. Dinsdagmiddag gingen we en wat was het weer leuk! Zo gezellig, zo gemoedelijk, zo los van alle drukte en dat midden in de stad. Ik hou echt van Noorderzon!
Bij de zomer hoort ijs, zo simpel is het. En ook al wil het met de zomer niet echt lukken, ijsjes zullen we eten. Maar, waar vind je nou het allerlekkerste ijs van Groningen? Hannah en ik gingen samen op onderzoek uit bij 5 ijssalons in de binnenstad. We proefden bij iedere ijssalon een bolletje ijs. Per persoon natuurlijk. Een enorme opoffering die wij speciaal voor dit artikel maakten. Het was zwaar, maar we hebben het doorstaan. Check snel de resultaten van de enige, echte Stadsvrouw-ijsjestest (tromgeroffel zelf toevoegen!).
Het was de eerste dag van de vakantie en dat is meestal de dag dat ik de rust nog niet zo heb. Dus we moesten iets doen. Iets leuks. Want het is vakantie. Hannah droomt al weken van een ole swing, dus als we ook langs de speelgoedwinkel zouden gaan, wilde ze wel mee de stad in. Ik had mijn zinnen gezet op een bezoek aan Musjes Kinderwinkel. En dat bleken de kinderen ook erg leuk te vinden.
De Martinitoren. Het icoon van Groningen. Het symbool voor thuis. Ik kom er een paar keer week langs. En als de blaadjes van de bomen vallen, kan ik hem door mijn woonkamerraam zien. Hoewel ik geen geboren Stadjer ben, voel ik altijd toch een beetje opluchting als ik hem een tijdje niet gezien heb en dan weer mag begroeten.
Sinds Suze er is, verlangt Hannah soms hevig naar even een momentje alleen met mij. Geen luiers, gehuil en fruithappen, maar onbeperkte aandacht. Dus haalde ik haar op uit school, zonder zusje en zonder haast. ‘Waar gaan we heen?’, vroeg ze zich af. ‘Waar de wind ons brengt’, zei ik. De wind bracht ons naar Denderz.
Folk is een van mijn favoriete adresjes in de stad. Een heerlijk winkeltje om te neuzen, vol met hippe woonaccessoires, kleding en sieraden. Precies in de stijl van ons huis, dus hebberig dat ik daar altijd word! Ik had een paar uurtjes voor mezelf en vond dat een heel goed moment om naar Folk te gaan.
Hannah en ik keken zaterdag samen naar de intocht. Uiteraard. Wij zijn dol op de intocht. De stoomboot toeterde bij binnenkomst in Maassluis en onmiddellijk ging ik weer drie jaar terug in de tijd. Toen Sinterklaas aankwam in Groningen stonden wij aan de Hoge der Aa te zwaaien. Kippenvel van top tot teen en oprecht een van mijn mooiste herinneringen samen met Hannah. Pure magie en niets minder.
We zitten in de auto, Hannah en ik. We zingen Kinderen voor Kinderen. Want dat doen we in de auto, zingen of kletsen. ‘Morgen word ik vegetariër’, schalt het door de auto, vrij vals ook. Tot Hannah stopt met zingen en zegt: ‘misschien word ik wel echt vegetariër.’